به نام خدا

رسول خدا(ص): اکبر الکبائرحبّ الدنیا (بزرگترین گناهان ،دنیا طلبی ودوستی دنیاست) < مسکّن الفؤاد ص 95>

امام علی (ع): رأس الآفات الوله بالدنیا (علاقه وشیفتگی به دنیا ،سرچشمه ی همه ی آفات است ) <تنبیه الخواطر  ج2 ص 122>

امام علی (ع):حبّ الدنیا رأس الفتن واصل المحن (دنیا دوستی ،منشأفتنه ها وریشه ی محنتهاست) <غرر الحکم ش 4870>

امام سجاد(ع):حبّ الدنیا رأس کلّ خطیئة (دنیا دوستی سرچشمه ی هر کناه وخطایی است).<غررالحکم ش 5264ومیزان الحکمة کلمه ی دنیا>

امام صادق (ع) : کان فیما ناجی الله تعالی به موسی (ع) : ... واعلم انّ کلّ فتنة بذرها حبّ الدنیا (خداوند متعال در یکی از نجواها به موسی علیه السلام فرمودند :...بدان که بذر هر گمراهی وفتنه ای دنیا طلبی است  ).قصص الانبیاء ص 184)

در این دنیا ، دنیایی که حقیقتش ترکیب ،تزاحم،تعلق واحتیاج است ، وابستگی وربط است ، عین فقرو نیاز  به خداست  دنیایی که هیچ عاقلی جرأت دلبستن به آن را ندارد؛ آیا در پی زیورو زخارف آن رفتن،ثروت اندوزی ،قدرت طلبی،شهوت پرستی،غضب آلودگی،نام جویی واسم ورسم خواهی واز این دست خصلتها وتمایلات، با عین الربط بودن واحساس تعلق ووابستگی محض سازگاری دارد؟ بیاییم به فضل خدا دنیا را ابزار خشنودی خدا وآبادانی آخرت یافته و فقط بنده ی خدا باشیم وبه لوازم بندگی اش ملتزم شویم.

توجه:(البته باید توجه کرد که،اخذ وبهره مندی از دنیا در حدّ کفاف ورفع نیازمندیهای ضروری که نتیجه ی آن ،عزت مندی فرد وخشنودی و رضایت خداباشد  از نظر شارع مقدس مذموم وممنوع نیست بلکه دلبستگی وعلاقه به دنیا ناپسند شمرده شده است).